Cambodja
Door: Naomi sluiter
Blijf op de hoogte en volg Naomi
23 Januari 2016 | Cambodja, Phnom-Penh
Cambodja
Nadat we ons visum voor Vietnam hadden geregeld zijn we snel weer vertrokken uit sihanoukville. De mensen zijn hier duidelijk minder aardig dan in Thailand, we schrokken er zelfs een beetje van. Zelfs op het terras wordt je niet vriendelijk ontvangen en als je ze bedankt zeggen zij daarop yeah of helemaal niks, het nodigd niet uit. Het land heeft een verschrikkelijke geschiedenis en elke Cambodjaan heeft wel iemand verloren in de oorlog waarbij het hele land en alles en iedereen kapot is gemaakt. Wij hebben het idee dat deze geschiedenis zelfs de houding en het hele zijn van de mensen die het overleefd hebben heeft veranderd.
We vervolgden onze reis naar Kampot, een klein plaatsje aan de rivier. We verbleven hier in een prachtig hutje op 3meter hoge palen waarvan het dak gemaakt was van bladeren en de zijkanten van boomschors, echt heel gaaf! Gelukkig werden we hier wel blij ontvangen en waren de mensen erg vriendelijk.Bij het restaurant zat een duikplank waar je zo de rivier in kon springen. Heerlijk, zo'n verkoelende duik na een lange rit in de bus. Tenminste... Dat was wat we dachtten. Die avond hebben we sunset tour gedaan en gingen we met een boot de rivier op. De terugweg hebben we wel honderden vuurvliegjes gezien, alsof er kerstverlichting in de bomen hing.
Het was een uur of vijf in de morgen toen ik wakker werd van vreemde geluiden, het had iets oerachtigs.. Ik trof ik Max op zijn knieën aan die uit het raam hing en om vanuit het drie meter hoge hutje naar beneden spugen :( hij was heel ziek geworden. Aangezien de hutjes geen echte muren hadden weet ik zeker dat ze het in elk hutje gehoord hebben. Max heeft de hele dag van het bed naar het toilet gelopen maar was aan het einde van de dag "leeg". In het restaurant (met die mooie springplank) hoorden we waarom het water wat troebel zag en waarom het niet fris was om in de rivier te zwemmen.... De rivier was het riool en er waren al meerdere mensen ziek geworden door erin te zwemmen! Nou, lekker verfrissend ..gatver.. hadden ze ook wel eerder mogen zeggen. Mooi joh, zo'n riverlodge!
Van Kampot zijn we naar Phnom Penh gegaan, de hoofdstad van Cambodja. Over de stad hing een deken van mist van alle uitlaatgassen van de duizenden scooters en het vele verkeer. Wij klagen wel eens over de drukke treinen van de NS.. hier worden de mensen staand in rijen achter in de vrachtwagen vervoerd, echt ophokking. Ook is het hier gewoon om met 5 mensen op 1 scooter te rijden. Papa, mama en drie kinderen, het kan hier allemaal. Rustig een terrasje pakken is haast onmogelijk, om de 5 minuten komt er iemand bedelen of probeert iets te verkopen. De meeste van hen zijn misvormd. Sommigen hebben geen armen of benen meer. Ze slaan met hun stompjes tegen elkaar aan in de lucht en laten op die manier weten dat ze niet kunnen werken.. Ik vind het heftig om te zien en probeer zo veel mogelijk mensen wat te geven maar het houdt wel een keer op.
Ik ben me bewust van het grote contrast, ik zit hier op terras te ontbijten en te genieten van mijn vakantie terwijl zij zich nederig op stellen en kruipend over de vloer langs de terassen gaan om wat geld binnen te halen. Het maakt wel dat ik dankbaar ben met mijn plek in de maatschappij, we vinden alles maar zo vanzelfsprekend. Op de kruizing naast ons hotel brengt iedereen s'avonds het afval van die dag wat rond middernacht wordt opgehaald. Containers lijken ze hier niet te kennen want alles ligt op de straat. Al gauw kwamen er mensen om het vuilnis door te zoeken. Midden op de vuilnisbelt zat een moeder te zoeken naar wat bruikbaars. Er speelden 2 kinderen bij waarvan er 1 helemaal bloot was.. De kinderen hadden lol met stukken vuilnis en sloegen elkaar ermee, 1 van de kinderen trok zijn broek omlaag om op straat te plassen en stond er zelf in met zijn blote voeten. Geen besef van schaamte of hygiene, echt heel treurig.
We hebben 2 fietsen gehuurd om de stad te verkennen. Het is een hele belevenis om je door de chaos van het verkeer heen te wurmen, een atractie opzich! Cambodja, een land met veel gezichten. Ik houd er een dubbel gevoel aan over en was blij dat we ons gingen verplaatsen naar her volgende land: Vietnam! We hebben een 3 daagse tour geboekt waarbij we van Phnom Penh in Cambodja over de mekong delta rivieren naar Vietam.
Nadat we ons visum voor Vietnam hadden geregeld zijn we snel weer vertrokken uit sihanoukville. De mensen zijn hier duidelijk minder aardig dan in Thailand, we schrokken er zelfs een beetje van. Zelfs op het terras wordt je niet vriendelijk ontvangen en als je ze bedankt zeggen zij daarop yeah of helemaal niks, het nodigd niet uit. Het land heeft een verschrikkelijke geschiedenis en elke Cambodjaan heeft wel iemand verloren in de oorlog waarbij het hele land en alles en iedereen kapot is gemaakt. Wij hebben het idee dat deze geschiedenis zelfs de houding en het hele zijn van de mensen die het overleefd hebben heeft veranderd.
We vervolgden onze reis naar Kampot, een klein plaatsje aan de rivier. We verbleven hier in een prachtig hutje op 3meter hoge palen waarvan het dak gemaakt was van bladeren en de zijkanten van boomschors, echt heel gaaf! Gelukkig werden we hier wel blij ontvangen en waren de mensen erg vriendelijk.Bij het restaurant zat een duikplank waar je zo de rivier in kon springen. Heerlijk, zo'n verkoelende duik na een lange rit in de bus. Tenminste... Dat was wat we dachtten. Die avond hebben we sunset tour gedaan en gingen we met een boot de rivier op. De terugweg hebben we wel honderden vuurvliegjes gezien, alsof er kerstverlichting in de bomen hing.
Het was een uur of vijf in de morgen toen ik wakker werd van vreemde geluiden, het had iets oerachtigs.. Ik trof ik Max op zijn knieën aan die uit het raam hing en om vanuit het drie meter hoge hutje naar beneden spugen :( hij was heel ziek geworden. Aangezien de hutjes geen echte muren hadden weet ik zeker dat ze het in elk hutje gehoord hebben. Max heeft de hele dag van het bed naar het toilet gelopen maar was aan het einde van de dag "leeg". In het restaurant (met die mooie springplank) hoorden we waarom het water wat troebel zag en waarom het niet fris was om in de rivier te zwemmen.... De rivier was het riool en er waren al meerdere mensen ziek geworden door erin te zwemmen! Nou, lekker verfrissend ..gatver.. hadden ze ook wel eerder mogen zeggen. Mooi joh, zo'n riverlodge!
Van Kampot zijn we naar Phnom Penh gegaan, de hoofdstad van Cambodja. Over de stad hing een deken van mist van alle uitlaatgassen van de duizenden scooters en het vele verkeer. Wij klagen wel eens over de drukke treinen van de NS.. hier worden de mensen staand in rijen achter in de vrachtwagen vervoerd, echt ophokking. Ook is het hier gewoon om met 5 mensen op 1 scooter te rijden. Papa, mama en drie kinderen, het kan hier allemaal. Rustig een terrasje pakken is haast onmogelijk, om de 5 minuten komt er iemand bedelen of probeert iets te verkopen. De meeste van hen zijn misvormd. Sommigen hebben geen armen of benen meer. Ze slaan met hun stompjes tegen elkaar aan in de lucht en laten op die manier weten dat ze niet kunnen werken.. Ik vind het heftig om te zien en probeer zo veel mogelijk mensen wat te geven maar het houdt wel een keer op.
Ik ben me bewust van het grote contrast, ik zit hier op terras te ontbijten en te genieten van mijn vakantie terwijl zij zich nederig op stellen en kruipend over de vloer langs de terassen gaan om wat geld binnen te halen. Het maakt wel dat ik dankbaar ben met mijn plek in de maatschappij, we vinden alles maar zo vanzelfsprekend. Op de kruizing naast ons hotel brengt iedereen s'avonds het afval van die dag wat rond middernacht wordt opgehaald. Containers lijken ze hier niet te kennen want alles ligt op de straat. Al gauw kwamen er mensen om het vuilnis door te zoeken. Midden op de vuilnisbelt zat een moeder te zoeken naar wat bruikbaars. Er speelden 2 kinderen bij waarvan er 1 helemaal bloot was.. De kinderen hadden lol met stukken vuilnis en sloegen elkaar ermee, 1 van de kinderen trok zijn broek omlaag om op straat te plassen en stond er zelf in met zijn blote voeten. Geen besef van schaamte of hygiene, echt heel treurig.
We hebben 2 fietsen gehuurd om de stad te verkennen. Het is een hele belevenis om je door de chaos van het verkeer heen te wurmen, een atractie opzich! Cambodja, een land met veel gezichten. Ik houd er een dubbel gevoel aan over en was blij dat we ons gingen verplaatsen naar her volgende land: Vietnam! We hebben een 3 daagse tour geboekt waarbij we van Phnom Penh in Cambodja over de mekong delta rivieren naar Vietam.
-
23 Januari 2016 - 11:07
Plien:
Heftig verhaal! -
23 Januari 2016 - 11:27
Jenny:
Wat een prachtige belevenissen allemaal geniet en duik niet zomaar ergens in dikke kus van ons -
23 Januari 2016 - 11:48
Dre:
Pfuu wat een verhaal doet je des te meer beseffen hoe rijk
We zijn! Veel plezier en goeie reis ik kijk uit naarje volgende verslag.
Xxx -
23 Januari 2016 - 13:28
Kathelijn:
Mooi geschreven meis! En je hebt helemaal gelijk, wat een onrecht en ongelijkheid in de wereld hè?! En ook al kun je niet iedereen geld geven, je kan ze wel een mooie glimlach schenken LIEFDUHHH ;) X! -
23 Januari 2016 - 17:23
Mama:
Wat besef je dan eigenlijk in wat voor rijk land we leven als je dit zo leest.
Wel weer mooi geschreven naoom. Ik mis julie wel hoor xxxxx
-
23 Januari 2016 - 20:19
Nicolet:
Pfff...... wat een indrukwekkende avonturen Naomi !! Mooi omschreven allemaal ! Wat had jij voor Nederlands voor mooi cijfer:) Geniet van al het mooie wat er op jullie pad komt en pas goed op elkaar!
Groet Nicolet -
24 Januari 2016 - 12:21
Angela:
Jee wat een verhaal zeg, best heftig allemaal.
Wens jullie nog een goeie/fijne tijd xxx
-
24 Januari 2016 - 12:57
Ankie En Helmich:
Ha Naomi en Max,
Hoorde vanmorgen van je moeder van jullie blog, leuk,om dit allemaal te lezen!!
Wij zijn ook fans van Azie, maar dat wist je natuurlijk wel.
Geniet van al het moois en take care.
Hart groet van ons,
Ankie en Helmich
-
25 Januari 2016 - 22:04
Henny:
Vandaag overleg en ik dacht: laat ik je naam eens googelen :). Om te kijken of je hebt wat ik hier zie. Indrukwekkend! Hoop dat jullie nog een poosje goed vol kunnen houden en weer gezond terugkomen. Heel veel plezier nog. -
02 Februari 2016 - 09:53
Marie:
mooii geschreven Naomi,
geniet nog even voor je het weet moet je weer aan het werk ;)
groetjesss -
04 Februari 2016 - 08:35
Joyce :
Heey lieverd.
Wat een verhaal weer zeg,.
Lijkt me moeilijk om dat allemaal te moeten zien.
Als je weet hoe wij het hier hebben
Maar goed ben erg benieuwd naar al je verdere verhalen en natuurlijk de Foto 's.
Pas je goed op jezelf?
Dikke kus en knuffel ook van Simon en dylan
-
15 Februari 2016 - 16:11
Monica:
Hey Naomi.
Super mooi verslag om te lezen.
En wat een indrukken.
Pas goed op jezelf.
En geniet ervan.
X Monica.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
